اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شوددرباره من
تنها تلاش می کنم سپید بمانم.
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- یادگاری های اتاق آبی قبلی 8
- شعری که زندگیست... 13
- نقشی بر زمان خواهم زد... 26
- از روزگار 29
- شرح حال! 48
- یک گلایه! 9
- می نویسم که در تاریخ ثبت شود! 51
- مردی که زندگیست... 41
- درس زندگی 38
- از دیگران... 3
- خودشناسی! 60
- خبر خوب اینکه ... 8
- پاره های تنم... 4
- امروز ! 16
- نوشتنی ها 6
- TO DO LIST! 1
- جانم برایتان بگوید که ... 2
- سی سالگی 9
- زندگی بلد بودن می خواهد! 20
- هنر 2
- دختران شهرم... 1
- غُر ! 2
- پدر ها ... 4
- درد دارد ! 2
- سردردهای من ... 2
- ما به هم محتاجیم ... 4
ابر برجسب
کوهن کار کار ذهن است لئونارد کوهن خانم نقاش مک دونالد مادر کافه خوب است حال خوب تصویرسازی اول؛ باش! ... را از روزگار کار مونترالجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- مهر 1398 1
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- آذر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 8
- مرداد 1396 3
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 1
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 4
- بهمن 1394 5
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 6
- دی 1393 7
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 5
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 13
- دی 1392 3
- آذر 1392 5
- آبان 1392 11
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 10
- خرداد 1392 13
آمار : 161170 بازدید
Powered by Blogsky
درک خیلی چیزها سخته. شاید باور کردنش سخت باشه. ما در دنیایی تضادها آمدیم. و چه غذابی از این بالاتر!
آن وقت هایی که باور می کنم هیچ حقیقت محضی وجود ندارد، کلاً حالم بهتر است!
و احتمال پریشانیم کمتر...
یکجایی از همین دنیای مجازی خوانده بودم که پیشنهاد داده بود زین پس به جای واژه ی غریب و نا مانوس نوستالژی بگوییم غمیاد. آمدم این خط آخر را با غمیاد خواندم دیدم خیلی بهش میاید. گفتم شاید برای سپیده این واژه سازی جالب باشد
اما کلن غمیاد حال مرا دلتنگ و غم آلود نمیکند.میکشاندم به لبخند خوش خوشکی ملی:-)
به گوش جان ...
خیلی وقت است که چندان درگیر نوستالژی نمی شوم. نه علاقه ای به برگشتن به دوران کودکی ام دارم، نه دوران مدرسه، نه دوران مجردی، نه قبل از مادر شدن و نه هیچ قبل دیگری. یک جورهایی به گذشته ای که بیخودی می خواهد غم بیندازد توی دلم بها نمی دهم. فقط دوست دارم به آینده فکر کنم. حالا در سی و چند سالگی فکر می کنم، بهار خیلی قشنگ تر از پاییز است. پاییز را تنها در صورتی دوست دارم که آن را با غم و غمیاد و خاطرات و چیزهای ابدی نیامیزم. فقط یک فصل باشد کنار باقی فصل های زندگی. فصلی که عبور از آن مرا به آینده می رساند. نمی خواهم مثل فروغ فقط فرو بروم، می خواهم پیش بروم. خوشحالم که تو هم تصمیم گرفته ای دیگر هیچوقت به هیچ چیز باز نگردی.
تصمیم که چه عرض کنم شادی
تهدید گرفته ام!
دلم گرفت! از نوشته های شما؛ از پاییز دلم گرفت
نگیرد دوست بی نشان من.
کمک کن دلت نگیرد...
که سایبان آرامش ما ؛ ماییم...
مرا به یاد گذشته ی این فصل ها نیانداز ...
پوچی های روشنفکرانه
خسته ایم!
همه...
قشنگ بود!!!!!!!
:)
و قشنگ یعنی
همان
تعبیر عاشقانه ی اشیا؟؟ :)