داستان ازدواج خودم و اطرافیانم من را رساند به یک جمع بندی:
1- "عشق در نگاه اول" وجود دارد.
اما؛
ضامن پایداری یک زندگی دو نفره نیست!
2- "تعهد" عامل پایداری یک زندگیست !
و؛
می تواند منجر به پیدایش یک عشق "بشود" یا "نشود"!
3- "عشق در نگاه اول" کمک بسیار بزرگیست برای تصمیمِ "تعهد" گرفتن!
تمام!
اولیور:«استن! تو به عشق در یک نگاه اعتقاد داری؟؟»
استن:«آره خوب.... لااقل وقتِ آدمو کمتر میگیره»
...........................
دوست داشتم این دیالوگ را با شما هم قسمت کنم... اما از این که بگذریم، به نظرم، اعتماد همراه تعهد، ضامن پایداری یک زندگیست.. شاید اعتماد بتواند عشق را هم ایجاد کند.. شاید؛ مطمئن نیبستم...
سپاس بابت سهیم شدن.
بله! اعتماد !!!
و لعنت به این "شاید" !!!
مهم اینه که هیچی باعث نشه آدما همو تحمل کنن! مثل سالهای سیاه زنی که برای برچسب مطلقه نشدن تن به هزار و یک حقارت میده برای ضعفهایی که قانون و اجتماع براش تراشیدن! مثل ساهلی سیاه و حقیر مردی که برای تطمیع همسر ولخرج و زبان درازش تا نیمه شب مشغول کار کردن است!
بله مهم است است این ها ناهید. اما دلت از جایی جز نوشته من پر است ها!!!
مث که زیادی تابلو بود :))
بععععععععلهههههه ...